Dolanıp gecede sancısıyla, derin bir nefes ritminde
Sessiz...
Fal taşı gözler benimdir...
Sırlardan geçinir hiç yoktan yaşayan kasaba
Dal bassa ufku, öldürüme çağrı sanılır
Savaş ustalığıyla senin suyunun erkenden boşalması
Ve tetiklenirken ışıl ışıl
Bacaklarının arasından sarp vakit
Hedef tahtasına benim canım acayip alışır
Yine de o birlikte vurulduğumuz andır
Hiç değilse sevimiz büyüsüzdür ve vardır bazı onurlu dokunuşlar
İstediği noktayı dünyada vurmaya hazırlanan bir kükreme yabancıdır bize
El koyma yabancıdır biliriz
Ama güneşi sen acıtmıştın daldıra daldıra ateşini
rahmin zorunlu vericiliğinde...
İşte tam o an kesmeliydim dünyanın düğümünü
Sadece beceriksiz ellerim; imkânsız değiller...
Bir yandan benim kasıklarım buhran ortası hiç çekimser değildir
Ekime hevesli ova gibi acayip, savlı bir hararettir!
Dik açılı tek bir öpüşten bile sorumludur ömür
Yapış gövdeme bin elle ve daha çok güneşle
Oyup oyup tamlamak seni ah!
Menevişine suyun, bir tohum daha düşüyordur
Doğum hep bir dilden yorumluyordur ak uykusunda ve
Birazdan çığlığımız belirir...
