|
ŞAKA
ağaca dedi ki gölgesi
terk ediyorum seni
usandım gölgen olmaktan
kuş ağaca dedi ki
şakımıyorum bundan sonra
kuş ara kendin için
toprak ağacı sarstı usulca
yeter delik deşik ettiğin
benim de bir canım var
seslendi ağaca bulut
unut yağmurları
atlayıp geçeceğim üstünden
rüzgâr daha tuhaf
serinletmeyeceğim dallarını
git kuru ağır ağır
habersizdi bizim ağaç
şaka yaptıklarından
ağladı günlerce için için
kurudu gün be gün
ne dal kaldı üstünde ne yaprak
döndü korkuluğa bizim ağaç
uyandılar gürültüyle bizimkiler
oduncunun hızarı
geçirmişti dişlerini ağacın gövdesine
beş kafadar
donup kaldılar
yüklenirken ağaç römorköre
ağacın yoktu suçu
şakayı bırakmazsanız tadında
kârlı çıkar her zaman bir oduncu
dizin
üst
geri
ileri
|
