ÖLÜM PROVALARI
Geri vermek bir sıkıntının buğusunu
Midye yataklarını hevesle tararken
Çocukluğumun üzerinde dikkatle yürüdüğü
Kayalardan örülmüş iskelede
Ben artık kendimin gölgesiyim
Oynatırım sıkıldıkça kuklalar gibi
Atlas yorganların altına büzülüp
Kalbimin ışıklarını söndürürüm
Belki küçük bir çerçevenin içindeyim
Sağımda solumda dörtnala atlar
Perdeleri çekilmiş bir odada
Keyfini sürerim karanlığın
Denizde soğumuş bir damla gibi
Tüm evren sığar bir anlık düşünceme
Parmaklarımla bir yengecin bacakları
Neşeyle dolanırlar birbirlerine
Gecede kar fırtınası cevapsız sorular
Dondurur kalan yapraklarını ağaçların
Uzak dağlardan yağmurun sesi
Resimdeki figürleri avutur
Ne zaman bağlansam yeniden bir çocuğa
Can veririm soluk soluğa gözlerinde
dizin
üst
geri
ileri
|