Otları kapattık, baktık falımıza
Kaç bin ölüm birden doğuyor fırtına.
Sevelim orman olmayı, dile gelmeyi
kalbinde ağıtla, yangına durup
kaç merdiven inmiştir hayat
üste çıkmak için yıldız sabahına
Karıştırıp içtik insana dair
kanlar, banklar, hercai silâh
adalete dair ne varsa patladı elimizde
İlla billah düşünmezler geceyi
soğuk yüreklerinde
alınlarında ter olmayan
bilmez esip gürlemekten başka
su vermeyi
Çiçeklerle kapatırdık bize bırakılsa
Doların yeşili mi gözlerin
Şimdi anlaşılır vaktin hezimeti
Yaradır insan insana
Kuş olmadık diye özgürlüğe üzülelim
kırmadıysak kafesi hata bizde
sustuysak çıban çıksın kalbimizde
Cennet ne cehennem ne düşünelim
Biz insanca düşünürüz kardeşim
Bedeli ağırdır
Ağrıdır geçen zaman
Düzeltmeyen ütüsünü düzenin
Yaşamaya dair ne varsa aldılar elimizden
zarfa koyup kötülüklerini geri ödeyelim
