ŞİİR

Berivan Kaya   







Konuşmalar X.


Mavilik ve Esmerlik üzerine notlar


Bu benim bırakıldığım Mavi
Derinliğinde seni seçmiş olan.
Renk sürerken bir dağı ararken
Uçsak bir, düşsek bir...

Bir tomurcukla kopsak bir
Suya doğru düşen
ve dip de olsa
Altına alındığı dalgayla Yatışmayan.

Ve şimdi başka bir devrim esnasında
Güneş güne aşırı dolarken susuz bir dalda
Gözlerimizi aldım
Siyah midyeler gibi Su’ya daldırdım
Açılırlar inandım
Sakın ola saplanma kumuluma
Az öteye kay... Akıntıya!..
Yarmak durgunluğu iki taşla
Dalgayı çift kürekle
Seninle Mavi’yi
Önceliyoruz böylece.

“Bak bana, dipteki yengeç!
Uyuklama!
Ateş de derinimiz”

Ve bu asla fısıltı değil!
Derken deviniyorum kor kollarında çıplak
O esnada rüzgâr aşırı akıcı
Yatıştırmam bile gerekti bazı otları.

Asıl hislenmekteyken sonsuz deniz
Dizlerimizi kırmaktayken deniz
Gökyüzü sabretsin
Tam o esnada üstümüze kapansın isterim.

Sonsuz olmaz deniz ve gök eyvallah!
Aşk sahici bir balıkla
Sahici bir kuş da değildir
Ama inkârsızdır.
Yani büyük patlamadan beri
Genişliyor maviliğin içinde bir koyu esmerlik...


içindekiler   
üst    geri    ileri   




  4