| |
|
 |
TARİHE ŞİİR DÜŞÜRMEK
Israrla yeryüzüne dokunuyor, sarsılıyor döngü
Açıyorsun en geniş, avuçlarını
Şiir düşüyor
Hangi ölümün sırrını söküp atsan şiirden,
Daha bir kararıyor gökyüzü. Düşüyor hıncahınç;
Yürüyorsun şiirin içinde.
Yarına anlatılan sevinçlerden çıkıp
Şiire tutunuyorsun;
Şiir düşüyor.
Tarihin boyası akıyor üzerine, kıpkırmızı
Sımsıkı kapıyorsun avuçlarını
Hiç olmayacak kadar sıkı...
Şiir acıyor
dizin
üst
geri
ileri
|
12
|
