Gecenin bilmem hangi mavisinde
Damlamış ciğerlerime
Ölü romantizmin nemli havası
Balkon yangınının arta kalanından
Işıktı karanlık caddeye
Bir sarı izmarit
Geçen her araçta sevmediğim şarkılar
Yine durak kandırılmış ve yalnız kalanları misafiri etmişti..
Pozcunun her sarhoşu ayrı bir bendi
Kimi kavgacı ve sıska
Kimi iki bira sarhoşu
Kimi sahte neşeli
Biraz da sakar
Benlik kavgamdan kaçmam lazımdı
Ülkenin en modern ve neşesiz Şehrine
Bir uğraş sahibi olmak için mesela
Belki de yönetmen olmak için
Ya da 16 milyon ruh hastasıyla yaşamak için
Bardağın dibini bir göreyim
O kötü masala göç ederim elbette
Ya da o kafayla
Renkli hapların animasyon dünyasına bakıp
Eğlenceli bir oyun uydurabilirdim
Kapımın eşiğinden oyunlara bakmak
Ojesi sökük parmaklarına bakmak
Ya da memnun olmadığım Her kadından
Yadigar fotoğraflara
Bakmak
O kafayı da uzak kılacaktır
Sen bir taksiye binerken
Keyfin kaçıkken
Ya da Üşürken
Ense kökümdeki karıncaları saymak istesen eğer
O korkunç şiirlerim bir sığınak olur sana
Seni çeken canımı da anlarsın
İyi bir okuyucuysan eğer
Bavul toplamak için çok geç bu gece
Reankarne için çok ama çok erken
Belki bir bar taburesi olurum
Belki Teoman oturur
Belki konsomatris kadınlar oturur da
Fezanın en belirgin olmayan kara deliğine götürür
Tabi sensizlik berbat bir yolculuk olurken.
Bir bozkır ortasında
Cam kenarında
Bir ara istasyonda
Canım seni çeker de
Soli’nin tüm mumları erir
Sen şık giyin kırmızı topuklu ayakkabılarını unutma
Ve seni tamamlasın
Hafızamı üç senedir işgal eden bebeksi biraz da çilekli o kokun
Ha Bir de beni tek kişilik hatırla
Mümkünse biraz romantik biraz yakışıklı
Ben kaçıyorum
Yaşamak girdabının depreme elverişli yokuşlarına
Son mısrada da canım seni çekti bak
Ama hangi canım onu sorma bilemem
Zaten birçok can yatıyor üzerimdeki toprakta
