AFORİZMA

Korkut Kabapalamut   







AFORİZMALAR


1 /
Karanlıkta bir yitiksin, ölü ya da diri.

2 /
Bir arının var oluş nedeni az çok bellidir; peki ya seninki?

3 /
Aptallar acıdan kurtulmaya çalışır; bilgeler onun buharlaşmasını sabırla bekler.

4 /
Yağmur yağmaz ve otlar büyümezse yaşam durur. Sen ölürsen, biri gidip hemen miras işlemlerine başlar.

5 /
Anlamak için okumaz bilge, anlar gibi olmak için okur. Bir budala camdan dışarı bakar.

6 /
Yağmurun yağmasına bir anlam yüklemeye çalışma, o yalnızca senin hayret ve hayranlık duymanı bekliyor.

7 /
Gelecek planların, bir kurbağanın sıçrayışından daha önemsiz bu evrende.

8 /
Bir insanı yalnız bırakmaktansa onun boynunu vurmak daha az kötü.

9 /
İnsan doğada neyin eksik olduğunu hemen kavradı ve üretti onu: Kötülük.

10 /
Peki ya bana vermek istemediğin şeyi senden zaten istemiyorsam?

11/
Gözlerini açmak anlamlıdır; ama onları yummak kadar değil. Rüzgârın durduğu yer?

12 /
Ahmaklar aynı dili konuşur. Her bilgenin bildiği başkadır.

13 /
Bir ahmak gülümserken bir anlığına dikenlerini de sergiler; bilge ise ne gülümser ne de tehdit eder. Uğursuz varlığının farkına varırsa ne mutlu sana.

14 /
Kelebek dünyadaki en zarif şey olduğunu bilir, bu onu öylesine incitir ki derhal ölmeyi seçer.

15 /
Suyun üzerinde yürümenin bir yolu belki bulunur; ama onun nereden geldiğini asla bilemeyeceksin.

16 /
Bilgenin dostu ya da düşmanı yoktur. Kapısını çaldığında ‘ben o’ cevabını verir istemsizce.

17 /
Evrende cansız bir şey olamayacağına göre ölüme başka bir isim bulmanın zamanı gelmedi mi?

18 /
Acının ormanından geçmeyen aşkın kıyılarına ayak basamaz.



dizin    üst    geri    ileri  






 10 

 SÜJE  /  Korkut Kabapalamut  /  yirmi sekiz eylül iki bin on altı   / 18