KENDİME BENZERİM BÖLÜNEN HER UYKUDA
Birkaç ödenmemiş fatura ile başlar
Tahrif ettiğimiz tüm kitaplar
Ve güneşe çarpan yüzüyle tahta bavullar
Gün doğmadan güzelliği yağmalar
Bu anlam kendini ifade ettiği zaman
Çorap örmeye başlar çocuksuz kadınlar
Nereye yönelirsem orada keskinleşir
Kanımı huylandıran aşıklar
Hangi sebeptendir ki
Bu şiirde biri eksik öteki fazla
Nedir fark bir saat yaşamak ile
Kalbimi kelimelerle doldurmak arasında
Bulabilir miyiz sarı mendilimi Akheronda
Eğer bulamazsak
Bulamazsak eğer içerimdeki beni
Kendimi sana katarken gövdenin kokusunda
Benimle senin arana bir sır doğar
Bu sır manzaralar taşır çocukluğumdan
Kefen üstü bıçaklardan
Vücudumu sıyıran hatıralardan
Ve fırında beklerken iyileşen yaralardan
...
İnsan olmak biraz da kaybetmekti
Yalnızca bu sebepten
Mark ve dolar dininde deveran edilirdi
İnsanlar ilahi sırrı kaybederken bile
Besmeleyle yazılırdı Organonda satırlar
Ve insan ne olmadığını anladıysa
O vakit ters düşerdi yığıp durduklarına
Kendimi saçlarımdan tutup
Yükseltirsem hizana
Diker misin umudumu İnşirah okumakla
Biri de çıkıp bölmüyor ki uykumu
Yedi uyuyanlar mağarasında
Tıpkı kendime benzerim
Bölünen her uykuda
E k i l m e d e n s ü r ü l m e d e n
Yetişir bana benzeyen her şey
B ö l ü n e n h e r u y k u d a
