ŞİİR

Fâik Kumru  





 

SÂKÎ İLE HASBİHÂL  - 4


Gönül darmaduman sarhoşum sâkî
Âlemde mevtâyım ölmüşüm sanki
Cismimiz fânîyse rûhumuz bâkî
Dizilsin masalar içilsin meyler

Kapansın gözlerim yansın hânuman
Başımın üstünde tütüyor duman
Minnetsizim hürüm dilemem aman
Şenlensin meyhâne inlesin neyler

Yaralı gönlümü sararken elem
Kadehim şifâdır içime merhem
Niyetim gizlidir bilmesin âlem
Bir ufacık ifşâ âşikâr eyler

Sâkî sen ustam ol ben ise çırak
Her söz eksik kalır yarım yamalak
Samîmî gönülle bir selâm almak
Tecrübeyle insan mârifet peyler

Dilimizde selâm yüreğimiz pak
Hüsnüzan taşırız içimiz berrak
Sözümüzle hemhal bilmeyiz caymak
Bir kem bakış ile örtülür şeyler

Kimsenin malına düşmedi gözüm
İçim dışım birdir incitmez özüm
Mevlâya âşinâ dönmüşken yüzüm
Son nefes sonrası sayılmaz reyler


Ocak 2020, Eskişehir



içindekiler    üst    geri    ileri   


 



 48