Kokusunda dağılırken gecenin hevesi
Kıramadım gitti şevk dolu kafesi
Bu sondur sabahında yok olur hevesi
Bir cüzdana sığdırabilene “Aşk” olsun
Ömür verilir sevince aşk denilen haşhaş bu
Bağlandıkça sıkışan aç bir arzu bu
Karanlıkta görülmez hissedilir sadece
Bunun adı aşktır sürdürebilene aşk bu
İncedir, birikir şehvetin dürtüsü
Sarılır bırakmaz olur ya
Sevmek budur aslında;
Sevmek,
Bu!
