Lapa lapa düşmeye başladı, hem daha şimdiden,
beklemedi ki şu gün,
bir geçsin,
karanlık usul usul işlesin tepelerin ötesine doğru,
bir alev gibi orada
son kez ışısın,
ama örttü üstünü,
karşıdaki dağların, vadilerin,
kalın, kesif bulut oldu da çöreklendi üstüne kış,
süklüm büklüm kıvrılan patika yollar,
engebelik ne varsa,
ve tüm şu çukurlar,
tek tek örtüldüler şimdi,
beyazlığın,
dondurucu insafına kaldılar,
sessizlik,
şimdi her taraf ıssız mı ıssız,
çayırlar, ovalar,
kaval sesinden yoksun tepeler,
uğultulu çan sesleri,
sonra içli, yanık türküler,
biliyorum ki şimdi orada yoktular.
Ahhh yoksunluk,
tüten bacasıyla güzel evim,
penceresinden bakıyordum...
Ve bir çaltılığa tünemiş küçücük çıt kuşu, göğsü kınalı
hani sen gibi, incecik, zarif...
