Kan Sorusu


yumruğunu düşürmüş bir sevdalı geçer
gecenin uzak koylarında

sunaktan habersiz bir çiçek
büyütmeli avuçların rehberidir
güneş tastamam bir dedikoducu
her eve aynı yalanı söyler her sabah

yumruktadır hayat
bir devrimcinin kalkışında
ölüm yatağından
ezberlediği türkü ve şiir
çınlar durur bir sevdalının yanaklarında

kudurmaktadır su
eşyalar taşınmaya yer arar
çürümeye meraklılar ve atomlar
birbirine birkaç hüznün saklısını göstermiştir

uyumamaktan sıkılan bir sandalye
denizi görmek ister
aşk istemektedir sonuna dek
sonsuzluğu
devrim de böyledir
uzunca yan yana özlemek

çıra yanmak için gelmemiştir yalnızca
yıldızlar bilir en iyi bunu
neden yıldızlar bilir diye sorar
hiç düşünmemişlerin sonuncusu.