ŞİİR

Perihan Yakar   







BANA ŞİİRLE GEL


Nereye baksak acı biber tarlası.
Yok mu bu coğrafyada göreceğimiz bir şeker fabrikası.

Bana manzaraların güzide şafağından söz etme
Mimozalı
çocuklardan, bahardan, çağlalardan, narlardan,
söz etme incirlerden
incinmeye ağdalı
her biri kör bir ressamın fırça arızalısı.

Bana arzulardan, hayallerden de sakın, sakın söz etme, Lulu.
Arzuların şelale, hayallerin şahane olduğu hemen her yer
gerçeğin çekiciyle zorbanın düş kırması.

Aşk, aşk da deme bana
Aşk dediğin yokluğun kırk memeli anası.
Kötürüm bir ağacın, gecelerin birinde ansızın orman olup, nerde ayaklanması?

Nerde kör kuyuların bir kılıç darbesiyle görmesi saf ışığı.

Çoktan kırıldı yüzün gözüyle öpüştüğü o özdişi aynası.

Bana şiirle gel.
Bana hep şiirle gel.
Geleceğin her şiir
Gezgin iç gücümüzün, gerçeğin çekiciyle düş kıran o zorbadan azı dişi kırması.

Ne kızgınlığı Lulu
Manzara huysuzluğum,
puslu atlasın suçu.

Sesliyor musun
Sabahın gerinerek uyanmasının uğultusunu.

İnsan sabahın uyanmasıyla uyur en gürültüsüz, güzellik uykusunu.


dizin    üst    geri    ileri  

 



 27 

 SÜJE  /  Perihan Yakar  /  yirmi yedi temmuz iki bin on altı   / 17