|
|
|
RÜZGARINDA SAVRULDUM
Sen gittin, ben rüzgarında savruldum
Ne zaman öğrendin, yalan söylemeyi
Her hasretin bir rengi vardır.
Sen gittin, ben rüzgarında savruldum
Dallarım kurudu, yapraklarım sarardı
Her umudun bir ölümü vardır.
Sen gittin, ben rüzgarında savruldum
Uyudum uyandım, yaşadım yoruldum
Her hikayenin bir sahibi vardır.
Bırakıp gittiğin mevsimlerde unuttum seni
Suretinin suya yansıdığı zamanlarda
Sen gittin, ben rüzgarında savruldum.
dizin
üst
geri
ileri
|
35
|