Kayıp gidiyor yaz uzak limanlardan
Çocuklar dikkatle gökyüzüne bakıyor
Ölüyüm boş bir havuz ve kara delikler kadar
Soruyorum sımsıkı tutunduğum mevsim
Neden yere serilmiş dalgaların ucunda
Hangimiz dikecek cesetleri ayağa? -Dudaklarımdan kan sızıyor boş bulunsam-
Bir ağaç pencerede kendine soyunuyor
Rüzgâr dalgınlıkla adımlıyor tuşları
Bir yılan çöreklenmiş akvaryum kapağına
Boşalmış pazarlara sürüklüyorum seni
Boyanıyoruz yağmalanmış gecenin renklerine
Ellerim kime uzatsam boş kalıyor
Duvarda sallanıyor örümceğin gölgesi
Bir at gibi alnının ortasından vurulmuş
Çöküyor serinliği ayazmaların
Sonbahar parmak izlerini bırakıyor
Şimdiden ürpermeye başlamış yüzümüze
