|
|
| |
|
 |
DAR ZAMANLARIN CENNETİ
Sen seversin
Bu şehrin yasak masallarını
Saçların uzar mızıka sesiyle
Sokaklar tanır ayaklarını senin
Ürkek renkler saklanır o sokaklarda
Kırk pencereden kırk ışık açar
Topuklarına kadar şiir olursun
Kalbe dil veren o vakitsiz zamanlarda
Hadi yağmura gidelim
Bulutlar zil zurna sarhoş şimdi
Sular sesinden akıyor senin
Sarıl yüzüme sarıl sesine komşuyum
Dudaklarındaki alacakaranlık telaşı
Kıblesine çarpıyor kalbimin
Bütün kutsal kitaplar düşman memelerine
Memelerin sivildir senin
Ey dar zamanların cenneti
Melek yüzlü biriydi çizdiğim
Her çarmıha gerildiğimde
Her çarmıha gerildiğimde
İşte ben gidiyorum
Toprağın altı kimsesiz kalmasın diye
Ellerimde hep soru
Sen kendini gülde unut
dizin
üst
geri
ileri
|
46
|
|
 |
|
SÜJE
/ otuz
sekizinci sayı
|
|
|
|
|