ŞİİR

Erkan Kenan Durmaz  







Dem


Ey ayın suretime bürünüp
Tebessümle göz kırptığı
Dişi dağ doruğum
Kendimi sende unuturum
O gamzenle bir sevi kalır diye yarına
Bırakırım gözlerimin yeşilini sana
Kayıplara karıştığımı sanırlar

Oysa tek kişilik yalnızlığı aşarım
Tepenin ardında çimen
Filler yok üstünde tepinen
Ve hiç değilim kendiyle yetinen
Sessizliğin ardında çözmeye çalışırken düğümümü
Apansız kanatlanır sözlerim
Yollarını süsler
Baharı çizen gözlerim

Suskunluğuma adres sorulmaz
Öyle ha deyince de şiire durulmaz
Yel olur
Yol olur
Od olurum

Ram olurum acılara
Uzak olurum
Yakın olurum
Mesafeleri aşar gaip olurum
Öyle dökerim dizelerimi

Bir sevda ki
Düşte gönlüm
Süresiz gidişte
Uzar mısralar ardı sıra
Yine de serzenişte gönlün

Hangi bağın üzümü bu aşk
Hangi üzümün şarabı
Hangi şarabın kızılı
Böylesine ateş

Sarhoştur sevdaya
İçişte gönlüm
Kafayı çekişte
Demlenir aşka peşi sıra
Yine de bekleyişte gönlün

dizin    üst    geri    ileri     




 41 

 SÜJE  /  otuz sekizinci sayı