|
gece
'ey sonsuzluk
beni bana bırakma'
sessizlik korosunu
izliyorum
yalnızlık ormanında
öncesini sonrasını
toplamış zaman
evcil fısıltıları susturup
ıssızlığı çoğaltıyor
gökyüzüne bakıyorum
gümüş tepsi parçalanmış
sıkılmış döngüsünden
yıldız olmak istiyor
yaslandığım kuru ağaç
güneşi ve nehri soruyor
yağmuru ve çimenleri
dallarında ölü kuşlar
ölü kuşun baktığı boşluğa
gülümsüyorum
dizin
üst
geri
ileri
|
