Hisar’dan Ada’ya


Yine bir yaz, gündüz uyuşuk ve yorgun.
Sayfiye evlerinde kadınlar telaş içinde.
Yalı komşuları kapımı çalmıyor.
Birikiyor içimde tarifsiz yoksunluk.

Ömrümden bir vapur saati daha eksildi.
Yüreğimin dalga köpürtüsüne diyecek yok.
Ölümümün üzerinden vapur geçiyor.
Çay demlenmek üzere, perde aralık.

Sonsuz bir serinlik göğü serinletiyor.
Yaz gülümsüyor, mutlu hâlinden.
Yük gemileri ile konteynırlar veya
Hisar’dan Ada’ya yalnızlık taşınıyor.



                                                                                                                 
dizin    üst    geri    ileri  

 29