ŞİİR

Ferda Balkaya Çetin   







yalınayak


            gizli kuytuluğu rüzgârsız bir akşamı vardır herkesin, oysa
            dağlarım olmalı benim baş edebileceğim uzak gökyüzüleri
            bir de cüretkar şiir


ruhum ürkek. göğe adadım kendimi. ellerim mavi. uzak sana
an beni. aramızda gece. yıldız fısıldıyor. ben gecende kalıyorum
uyumak yok. yüzümüz ilkyaz aydınlığı. omzumda, yazılacak şiir ağrısı

hep iki. vakit öyle. şehir öyle. içim dışım iki. sen ve gölgem
hüzün. bir yokluğa alışmışlığım. balkonu içinde ev. bilmesinler
ve dünya. durup durup atmosferine baktığım. ikircikli hüzün

bu yüzden hep tenhalıklar seçtim. dağı düşledim. göğü özledim
bak. uzak dediğim her şey. bir huzme. gönülde. içre

düşünelim şimdi. aynı gün. aynı an
düşünce mi. yalnızlık mı. sevda mı
binbir parçaya böldüm aklımın ağıdını



dizin    üst    geri    ileri  

 



 26 

 SÜJE  /  Ferda Balkaya Çetin  /  yirmi altı ocak iki bin on beş     8