Perihan Yakar   

  ŞİİR 







Lâ Havle ve Lâ Kuvvete



Toprak Ana koynuna almayacak onları.

Bütünlükçü bilge ruhu sonsuz barışçılsa da alıp paklamayacak
Paklamayacak alıp, paklayıp sarmayacak, sarıp saklamayacak
Sayıp kutsal emaneti

Üstlerinde onca ahla
Sırtına yıkılınca
Kurtların kemirdiği çürük ağaçlar gibi
Fırlatacak zamanın iğneli fıçısına

Bu, bu güne dek kuşkusuz inandığım ilk ve son savım.

Ot biter, çiçek açar, börtü böcek gezer mi
Ne işi var arının, kelebeğin; Hitlerin mezarında
Uçuşur mu neşeyle ateşin böcekleri ziftten beter günahta
Gezi Parkında gibi!

Yağmur damlalarını tembihler illa
Gün, ışığını
Gece ayını, yıldızlarını
Yel ıslığını, illa!
Kar pamuğunu
Servi şarkılarını

Bir tarih tembihlemez adaletini
yollar o büyük mahkemesiyle, billâh

Üstlerinde onca ahla yıkılınca toprağa
Kurtların kemirdiği çürük ağaçlar gibi



dizin    üst    geri    ileri  


 

 

 SÜJE  /  Perihan Yakar  /  sekiz ocak iki bin on dört      31