tozlu bir çerçevenin
içinden geçince hayat
kimsesizler olurmuş kimsesizin kimsesi.
uçaklar trenler güvercinler
ve yerdeki karıncalar
kırmızı bir geminin peşinden koşuyoruz …
daimi sokak çocuklarıyız aşkın
esas duruşunu bozunca hayaller
erken yaralarına yetişemedim . ¶¶
¶¶
insan karşılaştıklarıdır
raydan çıkacak bir trende
karşılaşıp unuttukları …
imdat penceresinden
ansızın bakıp geçsek !
demiştin ya .işte o hiç
hiç geçmiyor içimden…
¶ ¶
çocukluğumuz kara bizim
yanmış. yanık. negatifi o fotoğrafın
kim o hazrolda bekleyen
gözleri bir bakıştan…
hiç olmayan kaşlarıyla
o k a r a çocuk kim…
¶ ¶
hayalleri için yaşarmış insan. sonrası hiç
bir daha hiç. hiç öyle öyle durmadı hiç…
zaman asık suratlı çocuk hınzır bakışlı
kareye ilk girişi ilk çıkışı dünyadan
çengel bulmacada bir soru
şimdi o bakış kaç yaşında…
su dokudan çıkış yolu
y e d i d e l i k l i l a b i r e n t
ve yedi gözlü korsanlar.¶¶
¶¶
utangaç. dalgın. muzip
biraz da sakar traşlı
tahta tekerlekten arabası
hayalinde çember çeviren …
sobada portakal kabukları
battaniyeden kapı
nevresimden pencere
rutubetten duvarlar
tenekesobayeryatağıpikniktüpütulumbadansu.
geceleri buz tutan güneşlerde eriyen
uykusu delikdeşik o hayali unutma. ¶¶
¶¶
¶¶
¶ ¶ ¶ ¶ ¶ ¶
¶¶
duman mektebinde dirsek çürüten
duman mektebinde kara önlükle ¶¶ ¶¶
biraz da nefesimizle kirleteceğiz dünyayı
adımız yazılsa da yazılmasa da
biz yetim yine. biz karatahtaya…
hayalleri koşaradım uykuları kötürüm
tek ayak üstünde bekler
tek ayaküstünde hayaller.. .
bir film şeridi ki geçmez gözlerinden
muhtez'in yakub’un
hayalsiz haydar’ın hayallerdir… ¶ ¶
¶¶
diyelim suriyeli çocuklar hayal kurmazmış
suriye’de hiç mi savaş. yok yani… ¶¶
- peki hiç mi... hayal... meyal. arkadaşlar…
pembe bulutlar …yıldızlar… hiç biriniz…öyle mi..
¶¶ ¶¶
- annem...kardeşim…eniştem… arkadaşlarım…
onlar da ordan geldi. onlar da suriyeli abla…
¶ ¶
