ŞİİR

Tamer Çetin  







GÖLGE


Eski günleri anlatan siyah beyaz bir filmin
sararmış afişinden göz kırpıyor gençliğim.
üstü çizilmiş bir repliğin gizli öznesiyim.
Kesilmiş sahnelerim, yok hükmündeyim.

Vurulmuş güvercinin kanadından kopan
ve rüzgârda savrulan tüyün düşündeyim.
Düşmüşüm bir yangına alevler içindeyim.
Cehennem şu derdimden çok daha serin.

Suskunlar meclisinin müdavimiyim.
Aklımı azat ettim bir anın bendesiyim.
Anlatmayı bilmeyen kelimeler çölünde
Yarım kalmış şiirin dilsiz divanesiyim.

Sigaramın külünden kararmış elim.
Ziftin pekiyle dolmuş, boşalmış kadehim.
Geçmişim kendimden, bam telindeyim.
O hüzünlü şarkının ah denen yerindeyim.

Kırılmadan önce taş gibi miydi kalbim?
Cennete açılan kapıyı çoktan kaybettim.
Bilmiyorum ne alemde, hangi demdeyim.
Yıkıldı dünyam, koptum, kıyametteyim.

Ben seni sevmekten hüküm giydim.
Yağlı ipi boynuma kendim geçirdim.
Ya sev beni ya da kır artık şu kalemi.
Nicedir darağacının gölgesindeyim.


içindekiler    üst    geri    ileri   




 41