ŞİİR

Şoreş Haki   







Kharon


neredeyse
oluyordu neredeyse
bulutlar çoğalmış bahar kokusunu salmıştı
gökyüzünde çekiç sesleri korkunç
kuşların şöleni yeşil
toprağın ıslaklığı kadındı
keman
boğulurken denizde
bu tek kişilik gösteride
çaresizliğin performansı
can havliyle insan olmak
seyirci kalmanın coşkusuyla
alkışlanmalı
elbette!
umuda erişimimizi engellediler
ölebilmenin ne olduğunu bilmeyenler
ah ölülerin kayıkçısı Kharoon
seni de insana seyrelttiler!

dizin    üst    geri    ileri  

 



 16 

 SÜJE  /  Şoreş Haki  /  otuz mayıs iki bin on yedi   / 22