Kara Sokaklar İçeri Çıtırdadı


Kurutup aldılar içimdeki vuran eli
Kendimden aşağı bıraktılar beni
Karıştı kafam kaşındı dilim
Doğradım sükûneti milim milim

İzabum izabum diyip kaçtı
Salondaki kederli serseri
Atladı cebime diş parçası
Dikenlere takıldı polibine saçları

Susku büyüdü çelik tenlerde
Küflü Furialar uzaklaştı tepemden
Kamçı çığlık dinlemez bir aşağı bir yukarı
Çaylak suratımda zaman sallanmaları.

Dünyanın saygısız kızı direşken
Katı bakışlarında gidiyor isimsiz tren
Esrik bir büyücüymüşüm önceleri ben
Ama hiç ağlayarak "değme felek" dedim mi?