sorular sordum hayata,
büyüsel
sıra dışı
kurmaca
harflerin etime geçiş süreci, kendime yolculuk
belleğe rastlantısal dokunuşlar kısa kısa cümlelerle
bilirim dedim içimden, oysa yanıtı yok
ne olasılıklar ne duyumsamalar tanıdık
bin hücreye bölünür nesnelere gizlenirmişiz meğer
edilgense insan, solgun bir fener gibi güçsüz
büyümek nafile kelimelerle
öznede zamansız ve mekansız olma hali bu
labirentlerinde sınanıyor işte sığınaklarımızın
renkle örtülen bir çıplaklığımız var kendi bedenimize bir sızış
