Betonun soğukluğuna fısıldıyorum yaramı
Şafakta serçeler gibi çığlık çığlığa
denizin üstünde taş gibi seken sözlerle
Korkuyorum yarından, umuttan, yağmurdan
yıkılmış bir ağaçta çiçek açan şarkılarız
Savaşın kaybedildiğinden habersiz müfreze
bir kaç sekişten sonra her sözcük batıyor
Akşam haberleri bahsetmiyor
İçimizdeki ölü ve yaralı sayısından
avutmuyor elma şekeri
çarşaflar defne kitaplar insan kokardı
mektup kutuları bomboş
ekmekler gibi bozulmuş sözcükler
kıyafetler marka, saçlar bir harika
durduk yerde her şey göç etmiş
gülüşler mülteci
sorun yok
kanalizasyonlar çalıştığı sürece
Aynalar evrildi
eskiden herkes suya secde ederdi
kanaya kanaya iyileşmiyor yara.
