kaç hüzün düğümler geceyi
ya da kaç sevinç gündüzü doğurur
dağlar yerinde durur da her vakit
durmaz insan aklı sularda...
soğuk bir cümle gibi soyunan bakışların
bir parça kış güneşi sunmaz döşüme
yokluğunda karanlıklara kaldığım doğrudur
ama yalan da değil hayatın devam ettiği...
bunca yılın esareti dök pasımı
kırbaç vurduğun o deli cevher üstüne
ağzıma tüküren hasret sabır bilmez
gel bir defa daha beni benden et,
