Boş bir çerçeve gibi duruyor şimdi
İpini koparan sözcükler.
Yıkılmakta inat eden umutlar gibi
Ne bir bulut karşılıyor özlemlerin dilini
Ne yağmura karışıyor seslerin çağıramadığı
yalnızca küf kokan bir boşluk
kendini asıyor.
͠ ͠ ͠
͠
KELEBEĞİN ÖMRÜ
Bir günlük bir yaşam benimkisi
Karşımda; dünün, bugünün ve yarının
Arnavutkaldırımlarından geriye
Solmayan gülüşünü götüreceğim.
