Kar balkıyor sessiz doruklarından
sonsuzluğa üşüyor bir düş, geceden uzun
soluksuz sır tutarak susuyor mesafeler
bir uçtan bir yıldıza
yiten umudumuzun.
Dur durak dinlemeden böyle yağmak hesapsız
yaslayıp son yorgunluğa hüznünü
göğümüze yankıyan uçarı mavisince
ürpersin sevdamıza
sessiz bir yaz beyazı
