Bil ki seni inkar etmek yerine
Şarkı söylemeyi tercih ettim
Ruhumda benden habersiz
Yaşananlar hakkında
Hiçbir fikrim yok üstelik
Saatlerce yaşadığım
Bir tiyatro sahnesi gibi
Her an genişleyen
Uzayan
Bitmeyen
Ardından tekrar bir kopuşla
Hiç geçmeyen hayranlığım
Ardından
Seni alet etmek yerine
Şarkı söylemeyi tercih ettim
Bilir misin ki bu bir zarurettir
İçimdeki intihar teşebbüsü gibi
Tıpkı hatıraları yüklenen ilk roman gibi
Bitecektin
Ve basacaktın feryadı
Yaşamak için sadece bir neden
Diyecektin
Kalbine dokunarak konuşmak yerine
Şarkı söylemeyi tercih ettim
Ne ısınmak için ne de aydınlanmak için
Diyecektim ki
