REHBERİM KUŞ


Kökleri derinlere gönderilmiş
Ağacın erişebildiğince bulut
Nice maviler devşirir gövdesine
Yüzeye çıkan yara,
Hava-i fişekleri varoluşun

Bu kirli su akıntısı
Bu deli girdap
Bu kara tren yolculuğu
Göz göz
Gizli mezarlık derinlerde

Çünkü yaradan başlar tarih
Yüreğin bağbozumu mevsiminde

Yürüdüm
Otları ezmeden
Usulca, kendi kalbime çarparak
Diyorum alelacele büyüyen otlara
Esrik düştüm, tutsağıyım çimenlerin.


Pencereden geçen hayat
Kadar hasret
Aynası oluyorum kuşların
Kanatlarının altında
Kabaran kalpleri
Akşamın kuğuran güvercinleri
Beni elimden tutup
Evime götürüyor.

 10