ŞİİR

Mehmet Ercan  







MEKTUP


mektuplar yazdım senden kendime
bulutlar kâğıt
                ağaçlar kalem
                              sözcükler kuş oldular
yuva kurdular dallarına şiirin
kanat kanat çoğaldılar

türküler söyledim senden kendime
sazın tellerinde ırmaklar çağlıyordu
sesim yankılanıyordu dağlarda
namluları özgürlüğe sevdalı
uzamış sakallarıyla asi çocuklar
dinlemeye geliyorlardı gizlice

resimler çizdim senden kendime
yassı taşlara nakışladım kömürle
önünde yuva yaptı bir kumru
"kumrulu sevgili " koydum adını
ben seni bekliyordum
nöbet tutuyordu kumru her gece


hediyeler gönderdim senden kendime
ıhlamur kokulu ceviz sandıklarında
sevdamı koymuştum, umutlarımı
şiirlerimi, kitaplarımı koymuştum
masalları kıskandıran düşlerimi
bir gün açarsın diye ummuştum
yıllar geçti, ak düştü saçlarıma
ne bir yanıt, ne bir haber gelmedi

çiçekler yolladım senden kendime
menekşeler, karanfiller, gül demetleri
baharı getiriyorlardı ayaklarına
aydan gecelikler
güneşten entariler diktirdim sana
dönüp bakmadın
saatine baktığın kadar . . .
taşlar anladı acılarımı
güller, menekşeler anladı
sen anlamadın


içindekiler    üst    geri    ileri   




 20