ŞİİR

Serap Düşlem   







SERENCAM REVAN


Safran sırlı ruhların
Aşkın ezbere söylenmesi gibi durdum
Unutma Beni çiçeğinin saksı aralarında
Yok uş (z) yola kıta dur
Bir sanrılık sanmışlık kadar özlem çektim balkon bahtiyarlığında
Gökyüzüne bakmanın iklimiydi her an daha çok dur dum
Yeryüzünün kalık çirkefliğine karşın nil güne beyaz tüterek
Yedi kıta bol evren mısra çektim
bayati makamına.
Hüzün eskimesine esrimeler
Ekleyerek,
Düşler
Yoksulsa da şefkatten, yoksun fiili gibi deri değiştirdim şahmaran serencamlarda
Ah sakallı yedi vadi ermişliğidir tüm varoluşumlarım
Tüm zamanlara hu diyerek


dizin    üst    geri    ileri  



 33 

 SÜJE  /  Serap Düşlem  /  yirmi yedi eylül iki bin on yedi   / 24