siyah beyaz çaldı telefon
düne kurulu bir saatin son hecesi
dilindeki yelkovanın izi
mavi kapının önündeki zaman
bir el bir elle çoğalırken
demir soğuk
hüznüm ilk yenilgiydi gözlerine
yasak sevdaların ilk durağı kalem
sayfa numaralarından tanır postacı
sokakta büyürken kelimeler
harf kadar kısa
iç çekişlerin kadar uzak
sokakların yaprak uykusu
bir gün hasretin ilk kelimesi
ben kadar uzak
özlemek sen kadar kısa
