|
|
|
Hava Ağır Yer Kara
Demir kabaralar öfkeyle eziyor
umutlarımı...
1
Ey rüzgâr !
Tırnaklarımın arası kan ve yeni günahlar
haykırıyorum sislerin arasından
bütün yeryüzü için
Fırat ve Dicle kıyılarından
Tuzlu İran çöllerinden
Asya' dan, Afrika’dan sesleniyorum işit
ve yanıtla beni
pusuya yatan acıları çivile
ölü kemiklerinden ayır tarihi .
Savrul kum! Söndür ateşini
ölümle paylaşılmış evlerin.
2
Ey zaman!
Kederin karasını alan
sana sığınıyorum :
sil, acının yüzümde gezinen bakışlarını
saçlarımın ağardığını söyleme bana.
3
Ey çığlık !
Aç, paslı kilitleri...
|
11
|