İlk ten aşkı oymalı desenlere işlendi,
Sonra kayboldu resim, patatesler bozuldu!
Kayboldu kenar süslü defterde mektupları.
Unuttu, tez unuttu çocuksu düşlerini,
Soldu yemyeşil gülen gözlerin hareleri!
Sonra arastalarda avarece gezildi,
Sorarak ağaçlara sonsuz aşkın dilini.
Kör testere kılıyla, keskiyle deneyledi,
Yaktı yüreklerini kor alevli şiş ile,
Ses vermedi hiç biri, acıyla gülümsedi!
Aşk nerede gizliydi, nasıl bulunur imi,
Söyleyin bana dedi, lütfen söyleyin haydi
Nasıl çözülür dili, aşk kimlerden gizliydi!
Sorduğu tüm ağaçlar bir ağızdan inledi,
Aşk içinde değil mi, aşk içinde değil mi!
Nakkaşa çırak olup, taşlara sormalıydı,
Kavuşur muydu dağlar, bulunur muydu izi?
Kalmamış taş ustası, nakışlar dökülmedi,
Ferhat deldi dağları, su verdi sevdiğine,
Coşkun aksa da sular aşkı ele vermedi!
Bembeyaz oldu mermer yapınca heykelini,
Söküldü parça parça yüreğindeki gizi!
Dağlara ağaçlara haykırdı çırılçıplak,
Aşk içimde değil mi, aşk içinde değil mi?
