Güncel olanı vermekle
evrensel olan değerlere açılmak bir çelişki taşımaz. (...)
Gelgeç dönemlerde ortaya
çıkan durumlarla sanatçı evrenini sınırlarsa, evrensel olana ulaşamaz. (...)
Günceli verirken
evrenseli yakalamak, diyalektik öğretiyi eylem metodu olarak kabul
etmektir. (...)
Bir sanatçının devrimci yönde
bir şeyler verebilmesi ve yaratabilmesi için pratik ve teori arasındaki
birliği daima göz önünde tutması gerekir. (...)
Sanatta bilinç ile
duyarlık arasında tam bir uyum olmalıdır. Ne salt bilinç, ne de salt
duyarlık tek başına yeterli değildir. (...)
Asıl mesele,
insanın bir bütün halinde kavranılması ve bütünselliğin dile
getirilmesidir. (...)
Türkünün ya da ağıtın halk
yaşamı içersindeki yerini ve işlevini bilmeyenler, bunlardan yararlanarak
ortaya gerçek sentezler koyamazlar. Dünya görüşleri ne kadar olumlu
olursa olsun, birer özentiden öteye gitmez çabaları. (...)
Şiirde
«ben»den başlayıp
«ben»de biten bir tema
evrensel bir nitelik taşımaz. (...)
Toplumcu şair odur ki,
«ben» derken daima
«biz»i kasteder. Tikel
olgularla uğraşırken bile onları genel olanla iç içe verir. (...)
«Biz»
her şeyin özünü teşkil eder ve «ben»,
«biz» tarafından belirlenir. «Biz»i
«ben»lerin bir toplamı
olarak almak sakat bir görüştür ve bütünselliğe aykırıdır. (...)
Şairin, kendi «ben»inin
tutsağı olup çözümlemelere girişmesi bir çeşit uyku sayıklamasıdır.
Hastalıklı bir dünya görüşünün ifadesidir. (...)
Kendi
«ben»inin tutsağı olan bir
insan toplumsal içeriğe açılamaz.
[ Tümceler, "Enver Gökçe
İle Bir Konuşma" metninden alıntılanarak düzenlenmiştir.]
Alıntı Kaynağı : Dost
Dost İlle Kavga / Enver Gökçe İle Bir Konuşma : Suphi Kenan
Demirci / Yücel Yayınları, 1973
