Çıkarıp atmaya
çalışıldıkça,
saplandığına gömülen diken'im.
Kimse anlamayacak! Seni. Gömüldüğün et bile.
Kıpırdanma...
II.
Deli İşi...*
İlkin boş, bomboş.
Dünyayı içime üflüyor sonra bir deli rüzgar.
Doluyor,
boşalıyor.
Doluyor derken yine.
Yer açıyorum açabildiğimce. Çünkü;
adını içimde sesleniyor bir deli fısıltı.
Deli işte...
* insan, faydasız eylemler yapma ihtiyacı duyan da bir varlıktır...
III.
Parantez'in İçinde...
Göz'e güvenme,
söz'ü bırak,
düşünce tutarsız nicedir,
duygusu senlik değil,
anlak çoktan sınırda.
Git!
Bırak!
Sus!
Çok önce açmıştın parantezi; süje'nin yönelimi diye diye.
İşte şurada. Öz'desin.
Şimdi kapat. Artık kapat...