say!.. söküp ahşamı, suratına tutacağım
demir aynası sekmeksizin bakışlarından
beynine tırnaklarımı vidalayacağım tırnaklarımı
dişlediğince çentiklenecek, hesabı ısırılarımın şah damarında
ahırda yalnızlanan domuz, öyle hürmetli değil
camla çizecek melek politik yabanını boydan boya
öptürecek gelinciği kopardığın, başına basan halkın topukları
inatçılığın, garazın, kimin kimsen de sana benzeyerek
buyruğun kulları, eğilip er bezlerine
say!.. üstüne yürüyen neftî ormandan kork
bilgide, sanatta, koklaşmalar sokağında dur
bak arada kendinde, etiketinin yarı fiyatı etmeyen
borsacı konu mankeninin afur tafur vitrini
say!.. Spartaküs’ü, Sappho’yu, Bruno’yu
kökler yırtılırken sarmaşığından
baldırlarında sallarken direnişçi atalar kamusal alanı
asfalt çatlıyor çizgisinden, perdeler yanıyor
geçiş izni verilmeyen, kurumsal karartmadan
eşcinseller, hayvanseverler, kadınlar, gençler
-LER ki, kuşları evrende 72 kanon-
köpüğü taşınç özgürlüğün yayılıyor gökyüzüne
yas!.. 16 kiloya erirken yoğun bakım çocuk
plantasyonda işçinin terliyor ‘‘supremo’’ kaşları
