Seni İstanbul’da kaybedip tüm Anadolu’da aradım
Yanlış şehirler ve yanlış kokular
Bak ne bir kahve ne bir şarap
Suretini vurmuyor masama
Polaris de yalancı evimi göstermiyor
Bırak içsin şiirler belki sarhoş ve mutlu olur
Kadıköy pansiyonlarından birinden yükselsin serseri bir şarkı
Ve hatta siroz bile eşlik etsin
Yol üstünde çiçek pazarları
Şehir serseri ve girdap dolu
Biz merhemsiz
Sağı, solu, önü ve arkası sefalet
Yıkık aşıklar krallığı
Hayır hayır Metonya değil
İstanbul’un ta kendisi
Kaç aşığın kanı var bilmem ama rahat 20 şairi yok etmiş
Bir de senin ayak izlerini
Edebiyatta ne kadar yeri olur bilmem ama parmak uçlarının sarısı da kayıp
Ruhsuz insan yığını
Bir garip ekmek ve aşk kavgası
Yaşamın mücadelesi
Bir delik palto
Her birinin yakasında doğum lekesi
Yazılan öykülerin kalemi keskin değil
Sevdanın da
Baharın borana döndüğü bu şehir
Dedim ya senin ayak izlerini bile kaybetmiş
