ŞİİR

Onur Sakarya   







ZEMİN KÖTÜ


Zemin çok kötü, bu zeminde aşk yapılmaz
Uçaksavarlarımı kilere kaldırdım, gökyüzümden kuş bile geçmiyor
Açılan bir fermuarın içinden bir el uzanıyor bana, eyvah, tanrının eli
Bedava yolculuk kartım var, geçen gün mesela Mars’a gittim
Bir piknik grubunun domates soyma çabasına katıldım
Etleri yelleyen pijamalı ilahın mangal başı ayinine katıldım
Bir sevdiğim vardı mahalleden, babası çok kravatlı bir ptt
E, ben de biraz hamallık, biraz balıkçı çıraklığı ve az otomobil
Gittik istedik, babası çok kravatlı gömleklerini yakıp ortamıza attı

Yandık, su faturalarına gırtlaktan geçme vergisi eklemişler
Küçük kardeşim Kristina Agülera’yı bildiğin tanrı zannediyor
Babam boyuna bulmaca parçalıyor, hiç anlamaz
Annem kombinin ayar düğmelerine babamdan daha çok âşık
Ben mi? Bir uzay hikâyesine inanmak istiyorum
Bir tencere kalabalığıyla dolu mutfak dolaplarından devrilmek istiyorum
Bir taksici muhabbetinden sıkılmak istiyorum
Ne bileyim, bir rüzgârın beni uçurmasını istiyorum

Zemin çok kötü, top zıplamıyor, sevişmek mümkün değil
Bir sevdiğim mahalleden, gitti hem doktor hem mühendis olan bir adamla evlendi
Benim rengârenk ilaçlarım var, annem hatırlattıkça içiyorum
Kardeşim odasına kapanmış ayfonu olmadığı için ağlıyor
Babam her zamanki gibi iş elbiselerinin kutsallığından bahsediyor
Soruyorum ey berbat, ey bayat, ey hayat:
Herkes her an ölecek anda mıdır?



dizin    üst    geri    ileri  



  8  

 SÜJE  /  Onur Sakarya  /  yirmi beş ocak iki bin on yedi  / 20