ŞİİR

Havva Ağral   







AYRIK ORMAN


Benlik kadranı
Sur yalnızlığımdan
Ayrık bir orman
Sözün badesinde
Saçaklanmış şair loşluğu
Irmaklar alır gider
kavli yarında kalmış
Dal gibi düşüveren gencin esrik tenlerini…

Gençlik 'dafne' yaprağı
Nergis şarkılar öğrettiğimiz
özü nar
mahsus mahal yankı da
kalınca şal gibi olur orman
us ve meczup
evi barkı talan

dilini kaybetmiş mülteci
yangın alaz mecranın
yalın hare çiçeği
boynu bükük tutunamayan

Gazallarda aşina bakışlı kadındır genç
suskuyu dokumuş
bütün yıkıntı yıllarda ve ertesi
bir benlik kadranı
tuz ve kavil
örs ve zincirin yaş halkası
bir ısırgan zaman
aynalarda ötekinin kan lekesi

Bir Leyla
Bir zorba
Bir derviş
Yoruldu ırmaklarım derman ziyan
Bilge sular vurmuş kıyılarıma
Sözün badesinde
Meyliğimiz ayrık bir orman


dizin    üst    geri    ileri  

 



 23 

 SÜJE  /  Havva Ağral  /  yirmi altı ocak iki bin on altı     14