Şehrin bütün ışıkları taşıyor gözlerimden, gece ne kadar çok benziyor
ellerime, titredikçe okunmaz oluyorum, sesimin ve rengimin emanetçisi
gecem, olur olmaz zamanlarda taç giydirme töreni düzenleniyor gecenin
insanlarına, bana eksik taç, ben: küçük bir kirpi nasıl korkarsa onlardan
o kadar korkarım, izliyor ve arınıyorum günahlarımdan ve siz sevgili
bayan giymeyin sakın o pelerini, görünür ya da görünmez kılmayın acınızı
–ki ben tutunamadım düşlere, kaçmaya gücüm yok, kalmaya cesaretim,
dişlerimin sapsarı, simsiyah iskeleti, herkes fark etti de kimse
anlayamadı neden?imi, şimdi söylemem gerekenleri söylesem, fısıldasam,
bağırsam, gün doğacak gece zihnime batmadan,
Şimdi ellerimin titriyor olması, kandilin zamanı gelmeden sönmesindendir
sevgili bayan...
