suçunu bana yükleme kararan otların
omurgam boydan boya çatlak, eğilemiyorum
yalvarırım daha fazla bastırma acıma
aynı gençliğin altında patlıyor damarlarım
aynı yeryüzü sofrasında
burada üvey bırakılmış limon ağaçları var
sesinin çatlaması duyuluyor
melez bir köpek fırlıyor yola
aynı suçu işliyorum, aynı mesafeden
aynı denize bakıyorum
etrafımda dönen tuhaf şeyler var gibi
sırılsıklam oturup ağacın kabuğuna
öyle savunuyorum gölgemi
dökülerek, büyüyerek başka çaresi yok
meydanlar çağırıyor bizi ilkel ulumalara
bilmem ki nasıl dolandı ağzıma
aşk senin sofranda kirli bir tabak
gibi düşüyorum, kim yakalarsa geceyi!
uzun kolların medeniyetimin temelleri
o birlikte olsun enkazımızla
