DÜNYA KIRLANGIÇ OLSA - 1


Yeryüzü göçebedir evrende


İki yüzüne bakıyorum uzak bir kentin
Kırılarak yürüyorken gölgeler
Serbest bırakıyorum ellerimi,
Onlar kırlangıçlarla beraber

İki yüzüne bakıyorum kentin uzakta
Sımsıkı bağlanıyor birbirine bütün öfkeler
Hangi olmazın çığlığısınız diyorum
Gözlerimdeler

Kentin iki yüzüne bakıyorum
Kırıldıkça yükselen bir seslenişte
Gölgelerin rengine boyuyorum ellerimi
Kırlangıçlar anımsatıyor unutuluşu

İki yüzü kentin. Uzakta...
Yanılmak sarıyor görünen her şeyi
Yanılmak, var olmanın belirtisi olmalı diyorum kendime
Uzakta, suların sahici maviliğinde
Gözlerimi yeşile taşıyor kırlangıçlar
Ellerime tutunuyorum
 

içindekiler    üst    geri    ileri