ŞİİR

Serap Düşlem  







yüzüme kalbim oturur


düşerken düşlediğim ayazlara sesim...
gülebilmek çoğaltıcı acı...
çocukları öldürenlerin elleri sarsak yapışkan bir tortu
yeryüzünde...
kendime gelirsem
kimden giderim....
sormadan uyuyanların rahatlığına kanım damlar...
bir yerden çoğalırken ...
benden eksilene kim dokunur gözyaşıyla...
saydıklarımız sayıklamalara eş midir...
bir çocuk ölür düşlerde sel büyür...
yüreklerde isyan....
 

dizin    üst    geri    ileri  

 



 14 

 SÜJE  /  Serap Düşlem  /  otuz mayıs iki bin on yedi  / 22