ŞİİR

Nurgül Özlü   







yol


pencereye teneke yaması
kediler giremez eve
bir delinin paslı anahtarı uyar
iki taş oturmuş kapıya
çocukluktan atılmış

rüzgar yoksul bulutları diliyle
saçlarına gün dolanır
dağ dağı kıyamete çağırır
çoban yalnızlığına

sessizlik tek taraflı
dikenli yol
akbabanın ördüğü



içindekiler    üst    geri    ileri        




  7