ŞİİR

Umut Korcan   







SON YERİNE   - 5 -


Geliyor işte...
O narin o asil su...
Yürüyor ruhunu yere düşürerek...
Gözüne göğü düşürerek...
Geliyor o ses yok...
Tanıdık oluyor civar...
Eski öykülere ait gölgeler birbirine karışıyor...
Hatırlanıyor yeniden içine akıp duran civan...
Geliyor o saçları rüzgâra bırakılmış...
Kaşlar öfkeyle karartılmış...
Belli ki yenilgilerle kanıksamış...
Adımlarında arkeoloji...
Bakışlarında başka bir mimari var...
Tarihin hayırları var kulaklarındaki uğultu da...

Geliyor işte kaybettiği cenk yerine yönelerek...
Yalnız düşürdüğü duyguları yüzüne işlemiş yarınları...
Bir kadın bu mor bir orman yüklü omuz artları...

Giderken dağın zirvesine bıraktığı karanfil...
Gelirken kalbin kanar haliydi gömleğinde...

Biliyoruz yaklaşanı tanıyoruz...
Uzaklaşan unutulur, unutmayı kanıksıyor...

Sise dalarak gitmişti aramızdan...
Pusular bozarak dönüyor huzurlarımıza...
İzlemekteyiz...
Seyirciyiz henüz...
Seyis at var diye vardır...
Bekleyiş, umut var diye...


Geliyor işte...
O narin o asil su...
Yürüyor ruhunu yere düşürerek...
Gözüne göğü düşürerek...

Yaklaşıyor yürüyüşün de bir şiir paytaklığı var...
Gülümseyişinde o neşeli bir kostaklık...

Henüz panayır yeri olmasa da ortalık...
İçlerimizdeki faylar kırılıyor...
Bozuluyor bu zoraki ortaklık...

Yaklaşıyor doğayı ve hayatı kurtaracak yeni müjdecileri...
Ey! Yarab...
Oturup düşünmeliyiz...
Artık el vermelisin mazluma sahiden...
Artık bırakmalısın bizi yoklukla, yoksunlukla sınamayı...

Bak işte sokak doluyor...
Atölyelerdeki mavi...
Plazalardaki beyaz ortasından kesiyor caddeleri...
Ve kızgın kızıla dönüyor zihinler...
Yenileniyor gün...

Geliyor işte görüyoruz bunu...
Yazın sıcağında ezberlenen şarkılar...
Kışı sevdaya düşüyorlar...
Mahir, eliyle kanayan kalbini avuçluyor...
Biz buraya dönmeye gelmedik diyor...

Geliyor işte fark edin sizde...
Dönmeye değil...
Dönekliğe değil...

Geliyor işte...
O narin o asil su...
Yürüyor ruhunu yere düşürerek...
Gözüne göğü düşürerek...

Artık çıkıyor kovuklarından uzun uykunun çocukları...
Yere yapışıyor kulaklar...
Yaklaşıyor o güçlü fırtına...
Yeniden harlanıyor çelimsiz hikâyeler...
Şimdi müthiş bir bağlaçtır devrim...
İki yakayı bir araya getirir...
İki eşitliği...
iki özgürlüğü...
İki aşığı...

Geliyor o, ve yaratıcı bir telaş taşıyor bedeninde...



dizin    üst    geri    ileri  

 



 18 

 SÜJE  /  Umut Korcan /  yirmi beş mart iki bin on beş     9